Glediczja to inaczej iglicznia. Pełna nazwa to glediczja trójcierniowa (gleditsia triacanthos). Już nazwa mówi o jej charakterystycznej cesze – grubych, mocnych kolcach wyrastających bezpośrednio z pnia jak i z gałęzi. Kolce osiągają długość nawet do kilkunastu cm. Latem pojawiają się zielone, lekko skręcane strąki, które jesienią przybierają ciemnobrązowy kolor, prawie czarny. Długie, od kilkunastu do 40 cm, w części pozostające na drzewie przez zimę.
Pochodzi z Ameryki Północnej. U nas spotykana w parkach, w nasadzeniach miejskich. Stosunkowo duże drzewo dorastające do 30 metrów.

Na zdjęciu glediczja uznana za pomnik przyrody. Znajduje się w parku w Jabłonnie (na północ od Warszawy). Dokładna lokalizacja drzewa na Google Maps. Pięknie wyeksponowana, rośnie samodzielnie.

Drzewo o delikatnych liściach, nieco przypominających liście robinii akacjowej (popularnie: akacji), tyle, że dwukrotnie mniejsze. Także, jak ona, dobrze rośnie w ubogich glebach i dobrze znosi suszę.

Sadzona na cmentarzach ze względu na symboliczne nawiązanie jej cierni do korony cierniowej.

Strąki i nasiona glediczji są jadalne. Zawierają dużo węglowodanów. Miały przeznaczenie w kuchni takie jak inne rośliny strączkowe. Nasiona glediczji przypominają nasiona fasoli. Są także dobrej jakości paszą dla zwierząt.

Glediczje w Polsce

Pomniki przyrody.

Wyhoduj własną glediczję

Możesz kupić z wysyłką opakowanie nasion glediczji. Jeśli potrzebujesz większą ilość nasion – nasiona glediczji w hurtowej ilości zakupisz w sklepie Arboseed.